Nie jestem idealną blogerką

 Nie jestem idealną blogerką 

- jeśli masz ochotę na ogromny słowotok moich myśli, czytaj - jeśli nie, zajrzyj jutro :)

Post ten od dłuższego czasu chodził mi po głowie z wielu przyczyn, ale o tym później. Nie powstał jednak od razu, ponieważ nie miałam czasu aby usiąść w spokoju, zebrać myśli i przelać je tutaj najdokładniej jak potrafię. Aby to zrobić muszę więc zacząć od początku i wejść trochę w swoją prywatę, ale w zasadzie dziś nie widzę już przeciwwskazań do tego, ponieważ większość z Was dobrze lub nawet doskonale znam i bardzo cenię. Tak więc zacznijmy od pewnych spraw, które musicie wiedzieć :

1. Trochę prywaty :
Po prawej stronie znajduje się zakładka o mnie, której zaktualizować nie potrafię, bo tworzyła ją dziewczyna zajmująca się szablonem tego bloga. Nauczycielem obecnie nie jestem. Byłam jak zakładałam ten blog. Tak naprawdę zajmowałam się terapią, socjoterapią, zajęciami rewalidacyjnymi z dziećmi niepełnosprawnymi lub korekcyjno-kompensacyjnymi w szkole podstawowej. W tym samym czasie, nieprzerwanie od 7 lat pracuję także w Domu Dziecka jako wychowawca i terapeuta. Pracuję na 3 zmiany : ranki, popołudnia i nocki - 40 godzin tygodniowo. Pracuję w każdy weekend i w każde możliwe święto. Kiedy Wy w Wigilię przygotowywać będziecie kolację, ja będę spała po nocce, a w Nowy Rok już o 8:00 rano będę w pracy. Nie, nie narzekam ... kocham moją pracę, bo jestem dobrym człowiekiem i niosę radość, ciepło i bezpieczeństwo innym, porzuconym i biednym. Chcę Wam tylko uświadomić, że nie jestem z tych blogerek, które godzinami malują paznokcie i zajmują się np. studiowaniem, a utrzymuje je partner bądź rodzic. Nie mam nic do tego, jednak ja od zawsze chciałam być niezależna. Także z wolnym czasem bywa różnie, raz jest, raz go nie ma.

2. Początki blogowania :
"Włosy muszą być długie" powstał z przesłaniem w znaczeniu tego, że włosy muszą odrosnąć. Od samego początku blog ten był historią włosów beznadziejnie zniszczonych, prawie wyłysiałych po chorobie i lekach jakie w swoim czasie musiałam przyjmować - swoją drogą też za sprawą mojej pracy, bo to tam zaraziłam się chorobą. Nigdy nie był blogiem włosów idealnych a jego karty zapisywał każdy, nowo wyhodowany centymetr zdrowego włosa.
Blog jednak od samego początku posiadał zakładki o różnej tematyce i nigdy nie był stricte włosowym blogiem. 

3. Regularne publikacje :
Już na początku gdy blog powstał, narzuciłam sobie zabójcze tempo i posty na tym blogu publikowane są praktycznie nieprzerwanie od samego początku istnienia (sierpień 2014). Nie sposób jest codziennie pisać o czymś super mądrym lub stricte włosowym, bo po prostu tematyka jest wyczerpywana, a ja nie jestem super znawcą w każdym temacie - również w sprawach włosowych wiele uczę się z innych blogów. Stąd też na blogu pojawiają się rzeczy różne : recenzje kosmetyków, ciuchów itd. Coś kosztem czegoś - codzienne publikacje a także moja praca zawodowa nie są w stanie zagwarantować tego, że na blogu pojawiać będą się tylko te wartościowe - choć to też kwestia złożona, ale o tym zaraz. Po prostu blog posiada zakładki o oddzielnych tematykach i każdy kto tutaj wchodzi, może wybrać tą, która go interesuje. Nie zmuszam przecież by czytać blog od deski do deski.

4. Współprace :
Tematyka mocno złożona, ponieważ te najbardziej ortodoksyjne blogerki brzydzą się każdą formą współpracy i krzyczą w grupach i forach, że to sprzedawanie bloga, że to nie przystoi szanującej się blogerce, bo blog musi być pisany dla przyjemności a nie dla zysku. Wszystko rozumiem - każdy ma prawo do różnych poglądów. Ja osobiście współpracuję i będę współpracować bo to daje mi możliwość poznania wielu produktów o których istnieniu nie miałam nawet pojęcia i znalezieniu przeróżnych kosmetycznych perełek. Oczywistą i nie pozostawiającą żadnych wątpliwości jest sprawa rzetelności recenzji wynikających ze współprac. Zawsze piszę je rzetelnie - jeśli coś jest beznadziejne to o tym piszę (patrz np. ostatnio jedwab biosilk), jeśli takie sobie - też, jeśli dobre to zachwalam. Współpraca nigdy nie może być powodem napisania pozytywnych recenzji. One zawsze muszą być obiektywne, ponieważ blogi jako media, do obiektywnych należą. Nie zarabiam na blogu, ponieważ nie jest on na tyle popularny by dawał mi korzyści majątkowe. Uważam jednak, że każdy poczytalny blog powinien dawać autorce realne źródło dochodu, ponieważ wkłada ona w to swoje serce, czas - a czas to pieniądz, niszczy sprzęt ( na moim blogu moja lustrzanka Canon wyzionęła ducha tegoż właśnie lata - koszt nowej 2600 zł ), płaci za prąd i Internet... Ponosi straty dla swojej pasji i przyjemności czy w imię dobrej blogerskiej ortodoksji, że na blogu się nie zarabia? Traci czas na pisanie, wykonanie zdjęć, obróbkę - to są godziny z życiorysu, jeśli ktoś chce to robić porządnie... Nie uważam, że nie powinno się na tym zarabiać - bo za każdą pracę człowiekowi przysługuje wynagrodzenie. Moje zarobki to wchodzenie we współprace na zasadzie barteru czyli otrzymywanie kosmetyków do testów lub ubrań do pokazania. Nigdy nie ukrywałam tego, że dana rzecz pochodzi ze współpracy - wręcz przeciwnie, zawsze zaznaczam to dodaniem linka do producenta.
Współprace narzucają pewne ramy czasowe na wywiązanie się z nich, stąd też w obecnej chwili próbuję się z tego wykaraskać i na ten moment nowych współprac nie nawiązuję. Choćby z braku czasu i gonitwy postów, która powstała. 

5. Współprace odzieżowe :
Wiele osób w polskiej blogosferze skrycie bądź jawnie nienawidzi każdego kto podejmuje współprace z chińskimi sklepami z ubraniami. Ostatnio dwie czytelniczki tu, na tym blogu, w komentarzach dały temu jawny obraz. Założyły również o tym temat w jednej z facebookowych grup. Hejty hejtami, ale obrażanie kogoś, wyzywanie i sprawianie mu przykrości jest poniżej godności każdego szanującego się człowieka i naprawdę współczuję z całego serca ludziom, którzy taką frustrację i złośliwość pielęgnują w swych duszach.
Od tego też czasu na blogu zawitała moderacja komentarzy, bo blog ten to mój świat i nie pozwolę na to by stał się wylęgarnią chamstwa. Ja zawsze żyłam zgodnie ze zdaniem "Bądź dobry dla ludzi, bo dobro wraca" i zło wraca, prędzej czy później, także lepiej żyć z czystymi intencjami względem drugiego człowieka i nie oceniać go powierzchownie. Oprócz tego nigdy nie wiesz co ten człowiek przeżył lub przeżywa w danej chwili, może w jego prywatnym życiu rozgrywa się prawdziwa tragedia a ty jeszcze mu dopierniczasz, bo przecież jesteś anonimowy i możesz się wyżyć ot tak po prostu, bez powodu, bo chińskie szmaty się tobie nie spodobały i poczułaś chęć zjechania kogoś z tego powodu, tak aby poczuć się lepszym choć na moment.
Gdzieś na jakiejś konferencji terapeutycznej w której przyszło brać mi udział jakiś czas temu mówiono o samoocenie Polaków. Statystycznie każdy Polak czuje się trochę lepszy od innych, o te 5-10% procent, ale lepszy od innych (takie ma przekonanie). Jeśli więc chcesz to usłyszeć to przyjmij moje potwierdzenie, jesteś lepsza ode mnie, bo nie nosisz chińskich ciuchów lub nosisz ale nawet o tym nie wiesz, że pochodzą z Chin. Miej to zapewnienie i niech będzie Ci w życiu łatwiej i lepiej z tego powodu, bo to przecież ma tak istotne znaczenie jaka metka zdobi twój kark.

Różnie współprace z chińskimi sklepami wyglądają, jednak w 70% ich ubrania odpowiadają mi pod względem jakości. Dodatkowo te współprace są dla mnie źródłem przyjemności, bo od zawsze miałam obsesję na punkcie ubrań. Posty ubraniowe na tym blogu również mają swoje grono odbiorców, ponieważ pojawiały się na tu od jego początku. To nigdy nie był stricte włosowy bądź kosmetyczny blog. Wiele dziewczyn, które również współpracują z tymi sklepami przychodzi tu głównie dla tych postów, bo często zamawiają stamtąd ubrania i chcą zobaczyć je w realu. Klikanie natomiast jest potrzebne do utrzymania współprac - jednak ja nigdy nachalnie nie narzucam a jedynie proszę o ewentualne kliknięcia w linki do sklepów. Multum ludzi w Polsce kupuje w tych sklepach. Praktycznie nikt już nie kupuje na Allegro - tych samych rzeczy trzy razy drożej. Takie strony jak aliexpress stały się bardzo popularne. Większość ciuchów ze współprac znajdziesz na aliexpress, Allegro lub w polskich sklepach - w tym przypadku dużo drożej.
Tak samo jest z czytaniem owych, ubraniowych postów, nie narzucam, nie zmuszam... przyjdź jutro, może będzie coś co Ciebie zainteresuje. Jest tu nas łącznie tylko na blogu ponad 1000 a na fanpage'u aż ponad 6000 - każdy  czytelnik na wagę złota i bardzo dla mnie ważny - jednak nie sposób dogodzić tak ogromnej liczbie ludzi. Zawsze znajdzie się ten, który skrytykuje ... rozumiem, ale nie obrażajmy, bo to nie jest normalne. To tylko blog, jeden z miliardów podobnych, ale za każdym z nich kryje się człowiek, który swoje uczucia posiada i mniej lub bardziej dotykają go pewne rzeczy.

6. Jeśli jesteś idealna to pokaż to :
Skoro jedna czy druga z Was wiedzą lepiej ode mnie jak mój blog powinien wyglądać a nie wygląda - nic nie stoi na przeszkodzie byś założyła swój i pokazała każdemu, w tym mi, jak idealny blog i idealna blogerka powinny wyglądać. Daj przykład i wzór do naśladowania, publikuj codziennie wartościowe, włosowe posty - być może staniesz się guru polskich blogerek i wszystkie będziemy brać z Ciebie przykład. Wniesiesz coś innego, pozytywnego do polskiej blogosfery - zrobisz coś,zamiast narzekać, oceniać innych i sama stać w miejscu. W dodatku nie będziesz musiała już brać udziału w blogowych konkursach i rozdaniach , tłumacząc to tym, że "jesteś biedną studentką a zapasy włosowych kosmetyków masz na wyczerpaniu" -  jest to cytat, internet nie jest anonimowy i łatwo było Ciebie namierzyć. Jeśli więc Twój blog będzie choć trochę popularny to zaraz agencja PR wrzuci Cię na listę i otrzymasz te kosmetyki do testów. 99% blogerek otrzymało kiedykolwiek w ten sposób kosmetyk. Jedne do tego się przyznają, drugie niekoniecznie.
 

7. Blog tworzycie Wy :
Od zawsze podkreślam, że najważniejsze na tym blogu jesteście Wy, Czytelniczki, które zaglądają tu regularnie, doradzają, pomagają. Dzięki Wam odzyskałam włosy, bo byłyście tu ze mną i trzymałyście kciuki a także obdarzałyście zrozumieniem, dobrym słowem i pocieszałyście. Przez te półtora roku zdążyłam dzięki temu blogowi poznać wiele wartościowych, fajnych dziewczyn. Z niektórymi utrzymuję nawet stały kontakt. Z wieloma także bym chciała. Nigdy nie zdarzyło mi się nie odpisać na Waszego maila lub wiadomość na fanpage'u - wręcz przeciwnie, gdy piszecie, sprawiacie mi tym radość. Zachęcałam Was wielokrotnie do aktywności na fanpage'u gdyż tam łatwiej nam bezpośrednio wymieniać zdanie. Również zachęcam byście pisały o tym, co chciałybyście przeczytać na blogu, bo gdyby nie Wy, blog nie miałby dla mnie sensu. Chcę abyście pamiętały jak każda z Was jest tu ważna, dlatego też co jakiś czas staram się organizować konkursy i rozdania - by móc choć w jakiś minimalny sposób Was wynagrodzić za Waszą obecność. Dziękuję Wam za wszystko z całego serca! Nigdy nie byłam "wielką blogerką" , zawsze sobą : zwykłym, w miarę normalnym człowiekiem i skromnym przede wszystkim. Zawsze otwarcie i przyjacielsko podchodzę do ludzi.

8. Wartości i refleksja :
W swoim życiu przeżyłam już wiele różnych sytuacji, które ukształtowały mnie dziś tak, by na wszystko patrzeć wieloaspektowo. Nigdy jednak nie zastanawiam się dłużej niż sekundę nad rzeczami, które mnie bezpośrednio nie dotyczą. Żyję swoim życiem, cieszę się z każdego nowego dnia i dzielę to szczęście z bliskimi mi ludźmi. Bo to w życiu jest najważniejsze : kochać i być szczęśliwym. Szkoda mi czasu by tracić go na zastanawianie się nad tym "jaki ktoś jest beznadziejny" bo mnie to nie interesuje. Nie żyję życiem innych ludzi, nawet nie zastanawiam się nad pewnymi aspektami, które nurtują ludzi mnie otaczających. Żyję swoimi sprawami, nie sprawami innych. Nigdy nie zazdroszczę nikomu niczego, bo życie nauczyło mnie znajdować szczęście w zwykłych momentach szarego dnia. Oczywiście mogłabym równie dobrze ponarzekać jak większość, że za mało zarabiam, za dużo pracuję, że obiad się przypalił lub nie lubię mojej koleżanki z sąsiedztwa. Mogłabym ją powyzywać i pokazać jaka jest beznadziejna i  jak beznadziejne jest dla mnie jej życie. Pytanie po co? Po co to robić? Po co w ogóle tak myśleć o kimś? Co mnie obchodzi czyjeś życie? Przecież to jest naprawdę mało ważne, to jest wcale nie ważne dla mnie. Czy to uczyniło by mnie szczęśliwszą czy jeszcze bardziej sfrustrowaną? Każdego dnia wyrzucam z siebie negatywne uczucia i emocje, nigdy ich nie przechowuję. Wolę być wolna od tego co niszczy człowieka od środka. Frustracja zabija. Wtykanie nosa w czyjeś życie również. Zakładam, że dobro wraca i może jestem optymistką, bo świat jest jaki jest a Polacy coraz mniej są dla siebie ludzcy, to jednak wierzę w to, że jednak jest piękny i ludzie również potrafią być dobrzy dla siebie i mieć czyste intencje.

Nie wiem czy wytrwałyście do końca tego posta. Przepraszam, ale musiałam to wszystko napisać. Mam nadzieję, że nikogo osobiście nie uraziłam ...